درحال‌حاضر در حوزه خدمات پس از فروش صنعت خودرو چالش‌های قابل‌توجهی وجود دارد، در وهله اول دانش به‌روز در این زمینه در دسترس نیست و به نوعی به‌روزرسانی تخصصی و فنی صورت نگرفته است، ازسوی‌دیگر هنوز دیدگاه سنتی و قدیمی برای تعمیر انواع خودرو به‌کار گرفته می‌شود، به همین‌دلیل هم هزینه تعمیر و نگهداری وسائل‌نقلیه در ایران بسیار بالاست و هم استهلاک افزایش یافته است.
در وهله دوم نیز نظارت درست، دقیق و اصولی در این زمینه اعمال نمی‌شود. با توجه به وجود دو میلیون واحد صنفی تعمیرات خودرو در سراسر کشور، این مساله نظارت بر آن‌ها را بسیار سخت کرده است. البته نباید این مهم را نیز فراموش کرد که قطعات تقلبی در صنعت خودرو جولان می‌دهند.
استفاده از لوازم غیراصلی و تقلبی به دلیل قیمت پایین‌تر و در دسترس بودن رواج یافته است که این موضوع تبعات جبران‌ناپذیری به دنبال دارد. چالش چهارم، مرتبط با عدم به‌کارگیری فناوری‌های نوین چه در حوزه عملیاتی خدمات پس از فروش و تعمیرات و چه در قبال نظارت در این حوزه است چون به هرحال از فناوری‌های جدید استفاده نمی‌شود.
معضل بعدی در مورد استانداردهای حاکم بر تعمیر و نگهداری است که در این رابطه هم ضعف‌های جدی وجود دارد. اصولا در ایران برای خودروهایی با عمر بالای ۱۰سال معیار تعمیر و نگهداری در دسترس نیست.
ازسوی‌دیگر امروز ۶میلیون خودرو کاملا فرسوده در کشور داریم که در زمینه چگونگی نگهداری و تعمیر آن‌ها شرایط تعریف‌شده‌ای وجود ندارد. این موضوع یک ضعف بزرگ است و مشکلات زیادی را درپی دارد.
بنابراین در این زمینه به تعریف استانداردهای دقیق و اصولی نیاز داریم تا از به وجود آمدن مشکلات احتمالی جلوگیری کنیم چراکه این کار از اهمیت بسزایی برخوردار است. حال باید دید در عرصه عمل وزارت صمت و سایر نهادهای دخیل دولتی چه اقداماتی را انجام خواهند داد.
بر این اساس ضوابط و مقررات باید برای ارائه گارانتی به شکل شفاف و دقیق اجرا شود. بدین ترتیب حقوق مصرف‌کنندگان، تضمین و نظارت مستمر و فعال‌بر ارائه‌دهندگان خدمات پس از فروش نیز دنبال می‌شود. رعایت این ضرورت‌ها نقش مهمی را در جلب اعتماد مصرف‌کنندگان و افزایش رضایت آن‌ها ایفا می‌کند.
